Alweer het laatste stukje Nieuw Zeeland

Na Waitomo zijn we naar Rotorua gereden, we lopen nu een dag voor op ons oorspronkelijke reisschema en hebben zo wat speling gecreëerd. Zodra we de deur open doen in Rotorua komt de bedorven eierenlucht ons al tegemoet, de extra dag die we hebben gaan we sowieso niet hier spenderen! We bevinden ons in een geothermisch actief gebied en geloof me dat is te ruiken. De rest van de dag lopen we een beetje door Rotorua, een golf van misselijkheid overvalt me elke keer weer als we uit een neutraal ruikende souvenierwinkel stappen... We eten ‘s avonds op de Nightmarket wat vooral lijkt op een foodtruck festival en wel gezellig is.

Vrijdag 1 maart zijn we naar de borrelende modderpoelen en kraters gaan kijken. We begonnen in Wai-O-Tapu, waar we net als vele anderen om ons heen tussendoor de beroemde Lady Knox geiser zagen. Deze gaat elke dag om 10.15 uur af, niet omdat de natuur dat heeft geregeld maar omdat hij wordt opgewekt voor ons toeristen. Uiteraard blijft het wel een raar fenomeen, maar indrukwekkender was de champagnepoel en Devils Cave, indien internet het mogelijk maakt zullen we deze bij de foto’s toevoegen.
We konden geen genoeg krijgen van de zwaveldampen en in de middag zijn we dan ook naar Volcanic Valley gereden, veel minder toeristisch (qua drukte dan), maar zeker ook de moeite waard als je toch in de buurt bent.

Na nog maar een keer de Haka voor Lieke te hebben gespeeld ‘s avonds was het de volgende dag tijd om naar de Maori te gaan. Het was er ontzettend druk, maar vooral vanwege de drievoudige begrafenis. Voor ons betekende dat dat we een detour kregen, gelukkig konden we later nog wel even naar het dorpshuis toe. Na de rondleiding begon de voorstelling, we hadden een plek uitgezocht op rij 1. Nou is Lieke enthousiast over de Haka, maar rij 1 bleek net iets te enthousiast (en dat terwijl de Maori niet eens volledig getatoeëerd waren). Vanaf rij 6 op mijn arm vond ze het overigens wel leuk. We aten nog een echte Hangi maaltijd en terwijl Lieke in de rugzak sliep wandelde wij rond het dorp. Ze werd wakker terwijl we (zo bleek later) tevergeefs 45 minuten op het uitbarsten van wereldberoemde Puhutu geiser stonden te wachten. We zijn een Maori hout gesneden beeld voor onszelf gaan kopen en zijn toen weer terug gegaan naar de campervan. Overigens ook weer een opwindbare Kiwi rijker, Lieke had het hart van de verkoopster gestolen door vol bewondering naar deze beestjes te kijken. Van hieruit zijn we naar een geothermische camping gegaan, dat wil zeggen dat je op het strand je eigen kuil kon graven om je eigen Spa te creëren. Wat ze er alleen niet bij hadden gezet, was dat de grond zo heet was dat Lieke niet fatsoenlijk in het zand kon graven omdat op 5 cm diep het zand al te heet was voor haar en we op 40 cm diep een poging hebben gedaan om een ei te koken (wat wel leuk was, maar helaas mislukte).

Zondag verlieten we Rotorua, maar niet voordat we een stop maakten bij Agrodome. Een enorme boerderij en waar Lieke in haar rode regenlaarsjes als een vrolijk boerinnetje rond stapte. Er waren verwonderlijk weinig kinderen, maar des te meer volwassen Aziaten. We waren lekker vroeg en Lieke had het rijk alleen in de nursery bij 2 baby alpaca’s en 2 geitjes. De alpaca’s waren duidelijk al wat gewend en lieten Lieke rustig haar gang gaan. Hierna gingen we naar de farmshow waar verschillende soorten schapen het podium opkwamen en er ook 1 werd geschoren. Allerleukste waren de Aziaten die dolgraag wilde assisteren op het podium en stiekem een beetje voor schut werden gezet omdat ze de Engelse taal niet goed beheersen. Hierna volgde nog de farm tour, in een kar achter de tractor. Onderweg stopte we een paar keer om alpaca’s en schapen te voeren, blijer kun je Lieke niet maken! Terwijl Lieke sliep zijn we vervolgens doorgereden naar Tauranga. Of eigenlijk Mount Maungani, op een camping direct aan het strand. 3x raden wat we de rest van de middag hebben gedaan...

Maandagochtend liepen we al vroeg Mount Maungani op, een soort ochtend workout. Boven hadden we een uitzicht over de Bay of Plenty, wat vooral de lange kustlijn betreft. Om 9.40 uur reden we weg op weg naar McLaren Falls Park. Hier zouden we de komende nacht doorbrengen. We zochten een kampeerplekje midden tussen de eenden en schapen en aten daar een broodje. Heel idyllisch, maar ondertussen lag het hele veld vol met keutels en poep. Lieke kan dan nu ook heel goed poep zeggen, want ze heeft zo ongeveer alle poep aangewezen en benoemd. ‘s Middags wandelde we door het park en vermaakte Lieke zich met het gooien van steentjes in het water, wij moesten de eenden ondertussen beschermen en voorkomen dat ze een steentje op hun hoofd kregen.

Dinsdag zijn we naar Matamata gereden, het klinkt als een figuur uit de Lion King, maar het is de plek waar gefilmd is voor Lord of the Rings en waar Hobbiton is gevestigd. We stonden een kwartier voor tijd netjes bij de i-site, bleek alleen dat we verkeerd stonden. We zouden de tour niet meer halen en werden omgezet naar die van 11.20 uur, oeps foutje... Gelukkig voor ons hielp Lieke goed mee door al even een powernap te doen voordat de tour begon. Mocht je twijfelen of je naar Hobbiton wil gaan als je in de buurt bent, ga! Kijk wel eerst even de film want dan herken je ten minste wat je ziet. Tot in detail is hier overal aan gedacht, zelfs de was hing nog aan de lijn en de briefjes aan borden. Het was groter dan we dachten en het was leuk om de verhalen van de gids te horen. Zo ontmoet Sam na 3 maanden op de set bij terugkomst thuis in de film als verrassing zijn eigen dochter. En is de gefilmde zonsondergang eigenlijk een zonsopgang omdat de zon aan de andere kant onder gaat.
Na de tour dronken we nog Hobbit bier in The Green Dragon en werden toen weer terug gebracht. We reden vervolgens met de campervan door naar Cambridge en jawel, hier gingen we voor de laatste top10 camping van de reis. En voor het eerst sinds tijden was daar een schone BBQ, uiteraard hebben we daar goed gebruik van gemaakt!!

Woensdag zijn we vanuit Cambridge naar de Hamilton Zoo gereden. We liepen een paar uur rond en eindigden uiteraard in de speeltuin. Vervolgens sliep Lieke tijdens het rijden en zijn we naar Port Waikato gereden, een plek waar je normaal nooit zou komen, maar we wilden niet nu al naar Auckland en dit leek ons wel een mooie tussenstop. Zo zijn we toch nog even aan de westkust van het Noordereiland geweest. De camping waar we stonden was zowaar nog rustiger dan die van gisteren, al was die van gisteren wel een stuk mooier qua voorzieningen. Maar goed als enige camping hier valt er niets te kiezen en het was op zich prima. We zijn nog even naar het strand gelopen en hebben daar een beetje rond gebanjerd.

Vandaag op naar de stad waar 1,6 miljoen mensen wonen en de stad waar vandaan we weer richting Singapore zullen vertrekken, Auckland...